Każdego roku w pierwszą niedzielę grudnia, święto swojego patrona – świętego Eligiusza obchodzą członkowie cechów złotniczych i innych zawodów precyzyjnych. W Warszawie, Cech Złotników, Zegarmistrzów, Optyków Grawerów i Brązowników miasta stołecznego Warszawy uroczystości cechowe rozpoczyna Mszą Świętą Cechową odprawianą w kościele pod wezwaniem Świętego Marcina.
Świątynia ta jest blisko związana z organizacją cechową, czego dowodem jest także wykonana tuż po wojnie tablica z brązu z wizerunkiem świętego Eligiusza, wmurowana przy wejściu do tego kościoła.
Imieniny świętego Eligiusza przypadają 1 grudnia, więc utrzymanie stałej systematyki spotkań – w pierwszą niedzielę grudnia jest łatwe!
W czasie uroczystej mszy świętej prezentowany jest sztandar cechu, a jego starszyzna obecna w prezbiterium przybywa w cechowych togach z przypisanymi im insygniami.
We mszy świętej, poza zgromadzonymi członkami cechu i parafianami, uczestniczył też zaprzyjaźniony zespół sygnalistów, który dźwięcznie sygnalizował jej najważniejsze części.
Po mszy świętej członków Cechu i jego przyjaciół w Sali Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych, na uroczystym spotkaniu przywitał Starszy Cechu Jarosław Durski.
Uroczystość odegraniem hejnału uświetnił także zespół hejnalistów.
Starszy w kilku słowach podsumował aktywności prowadzone przez Cech w mijającym roku, a także poprosił o upamiętnienie chwilą ciszy zmarłego niedawno kolegę Roberta Olewińskiego.
W dalszej części przekazał kilku członkom Cechu pamiątkowe „cegiełki” przyznane za wsparcie budżetu Muzeum Cechowego w roku 2024.
W uznaniu za zaangażowanie, wkład pracy i czas poświęcony na promowanie Cechu i dorobku Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych im. Jerzego Januszkiewicza Cechową Odznaką „Za zasługi” nagrodzeni zostali koledzy:
Michał Goławski
Władysław Meller
Jan Rygiel
Maciej Wojas
Po oficjalnych uroczystościach, na zaproszenie starszych, członkowie Cechu udali się na okolicznościowe spotkanie przygotowane w sali edukacyjnej, w budynku Cechu.
Budynek Cechu, w którym jest usytuowane Muzeum Cechowe w dwóch poczesnych miejscach wskazuje cechowego patrona – świętego Eligiusza.
W 1940 roku, dla upamiętnienia powołanie Cechu Brązowników, Mosiężników, Zegarmistrzów, Jubilerów, Grawerów, oraz Wyrobu Szkieł i narzędzi Optycznych, pojawiła się brązowa płaskorzeźba św. Eligiusza zaprojektowana przez Jana Ślusarczyka. Została ona wykonana dwukrotnie. Najpierw dla Cechu (Antoni Klimek), a po wojnie dla kościoła św. Marcina (Władysław Miecznik).
Swoje obecne miejsce w budynku, przy wejściu na schody prowadzące na pierwsze piętro budynku płyta zajęła w czasie gruntownego remontu budynku.
W Sali Muzeum tuż przy wejściu możemy zauważyć portret świętego Eligiusza przy pracy – trzymającego w rękach kowadło i młotek.
Obraz ten jest darem Jerzego Januszkiewicza – Starszego Cechu i inicjatora powołania Muzeum.
W obydwu przedstawieniach patrona cechowego i biskupa pastorał świętego jest oparty o fotel, co oznacza, że w tej konkretnej chwili święty zajmuje się czynnościami doczesnymi.
Władysław Meller