W marcu 1972 roku wykonania nowego zegara na „odbudowywanym z niczego” Zamku Królewskim w Warszawie, podjął się, powołany specjalnie w tym celu, Zespół Budowy Zegara przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników miasta stołecznego Warszawy. Zwieńczeniem prac Zespołu był działający od 19 lipca 1974 roku kompletnie nowy zegar, składający się z mechanicznego mechanizmu, tarcz ze wskazówkami, oraz dzwonów.
Przedstawiany w niniejszym opracowaniu Edward Pielak był członkiem Zespołu Budowy Zegara przy Cechu Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników miasta stołecznego Warszawy.
Co oczywiste, jego nazwisko figuruje na tablicy upamiętniającej członków Zespołu Budowy Zegara znajdującej się w pomieszczeniu wieży Zamku Królewskiego, gdzie swoje miejsce ma mechanizm zegara.
Edward Pielak nie znalazł się na pamiątkowym zdjęciu, które zostało wykonane w cechowym Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych, w którym od pierwszych dni lipca 1974 roku był prezentowany mechanizm zegara.
Kolegę Edwarda Pielaka na kilku zdjęciach upamiętniono w dniu 6 lipca, gdy mechanizm w asyście swoich wykonawców został uroczyście przetransportowany na Plac Zamkowy i tego samego dnia powędrował na Wieżę Zygmuntowską Zamku Królewskiego w Warszawie.
Edward Pielak miał pewnie najszersze grono znających go kolegów zegarmistrzów. Był najlepszym czopiarzem – dorabiał czopy do złamanych osi balansowych i kół przekładni w zegarkach.
W tej specjalności był niedoścignionym mistrzem.
Na Piękną 11b dojeżdżali pewnie wszyscy warszawscy i okoliczni zegarmistrze i w takiej pamięci mają go tak aktywni, jak i emerytowani koledzy.
W sieci można nawet cały czas znaleźć informację o jego miejscu pracy.
Mimo, że był tak powszechnie znany w czasie swojej aktywności zawodowej, to nie udało się nam skontaktować z nikim, kto byłby w stanie podać miejsce i datę jego śmierci, a także w jakim miejscu został on pochowany.
Prosimy o kontakt osoby, które o Edwardzie Pielaku mogą przekazać nam dodatkowe informacje.